Χριστίνα Κεφαλογιάννη, Αναπληρώτρια Περιφερειάρχης Αττικής
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ: Φωτεινή Νάσσου
Όπως όλες οι σύγχρονες γυναίκες, η νέα αναπληρώτρια Περιφερειάρχης Αττικής, Χριστίνα Κεφαλογιάννη, καθημερινά προσπαθεί να ανταποκριθεί σε όλους τις ρόλους και σε όλες τις νέες προκλήσεις μακριά από στερεοτυπικές και παλαιοκομματικές αντιλήψεις.
Μεγάλωσε σε μια αγαπημένη οικογένεια και μαζί με τις δύο αδελφές της, την Υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη και τη Δανάη – Μαρία, είναι αχώριστες.
Στον λιγοστό προσωπικό της ελεύθερο χρόνο διαβάζει λογοτεχνία, ονειρεύεται και σχεδιάζει ταξίδια και βάζει στόχο να ξεκινήσει τοξοβολία.
Είστε μια γυναίκα δυναμική και ανεξάρτητη, σκληρά εργαζόμενη και πολύτεκνη μητέρα. Κι όλα αυτά τα κάνετε πάντα με όρεξη, πείσμα και αστραφτερό χαμόγελο. Πείτε μας τα μυστικά σας. Πως είναι δυνατό μια γυναίκα να ανταποκρίνεται σε τόσους ρόλους; Φτάνει το 24ωρο;
Κάθε εργαζόμενη μητέρα καλείται να ισορροπήσει την επαγγελματική, την οικογενειακή και την προσωπική της ζωή μέσα από διάφορες καθημερινές «προκλήσεις». Αυτό που προσωπικά προσπαθώ να κάνω για να μπορώ να ανταπεξέλθω σε όλους αυτούς τους ρόλους, είναι να θέτω προτεραιότητες, να προγραμματίζω όσο πιο συντονισμένα την καθημερινότητά μου και να ζητάω βοήθεια από τον περίγυρό μου.
Σε όλη τη μέχρι σήμερα πορεία μου, το μεγαλύτερο στήριγμα ήταν και είναι η οικογένειά μου. Η μητέρα μου, που με βοηθάει σε πολλές από τις οικογενειακές απαιτήσεις, οι αδερφές μου, που με βοηθούν και με στηρίζουν σε όλες τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που έχει χρειαστεί να αντιμετωπίσω, και τα παιδιά μου, που μου δίνουν την έμπνευση να προσπαθώ να υλοποιώ τους στόχους μου, μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίζω με δυναμισμό κι αισιοδοξία.
Ως παιδί τι ονειρευόσασταν να κάνετε μεγαλώνοντας;
Από τότε που ήμουν πολύ μικρή, και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό που με ενδιέφερε ήταν να φροντίζω τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Γι’ αυτό ήθελα να κάνω μεγάλη οικογένεια. Γι’ αυτό, επαγγελματικά, ονειρευόμουν να γίνω δασκάλα.
Έχετε DNA βαθιά πολιτικό. Ποια ανάγκη σας ώθησε να ασχοληθείτε με τα κοινά και μάλιστα σε μια Περιφέρεια που έχει να λύσει προβλήματα που χρονίζουν;
Υπάρχει όντως πολιτική παράδοση και από τις δύο πλευρές της οικογένειάς μου. Από την πλευρά του πατέρα μου, ξεκινάει από τα τέλη του 19ου αιώνα με πρώτο τον γιατρό Νικόλα Κεφαλογιάννη που εξελέγη βουλευτής το 1895 και συμμετείχε στην Κρητική Βουλή το 1907, πριν δηλαδή ενωθεί η Κρήτη με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Υπάρχει όμως μακρά πολιτική παράδοση και από την πλευρά της οικογένειας της μητέρας μου με την παρουσία πολλών ηγετικών μορφών στην επαρχία των Σφακίων που φτάνει μέχρι τον αδερφό της μητέρας μου, Παύλο Βαρδινογιάννη, ο οποίος ήταν βουλευτής Ρεθύμνου από το 1956 μέχρι και μετά τη Μεταπολίτευση. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι η γιαγιά μου, Χρυσή Βαρδινογιάννη είναι από τις πρώτες γυναίκες που συμμετείχαν στα κοινά ως εκλεγμένη κοινοτική σύμβουλος το 1958.
Έμαθα λοιπόν ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι υποχρέωση κάθε πολίτη και πρέπει να το κάνει με σκοπό την προσφορά στην κοινωνία, κρατώντας ψηλά τις ανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά. Όταν μου ζητήθηκε να συνδράμω στην προσπάθεια αλλαγής του τρόπου λειτουργίας και αποτελεσματικής διαχείρισης των προβλημάτων των κατοίκων της Περιφέρειας Αττικής, δεν δίστασα γνωρίζοντας ότι επικεφαλής του εγχειρήματος αυτού είναι ένας άνθρωπος που έχει δείξει στην πράξη ότι ό,τι υπόσχεται, φροντίζει να το τηρήσει.
Ποιο είναι το προσωπικό σας στοίχημα στην πολιτική; Ποια η αποστολή σας στην αυτοδιοίκηση;
Το όραμά μου για το μέλλον της Αττικής και το στοίχημα της νέας Περιφερειακής Διοίκησης το έχει εκφράσει πολλές φορές ο Περιφερειάρχης κ. Νίκος Χαρδαλιάς. Στοχεύουμε στην βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών της Περιφέρειας Αττικής. Θέλω να συμβάλλω στην προσπάθεια όπου, στο τέλος της 5ετούς θητείας μας, η Περιφέρεια Αττικής να είναι ένα πρότυπο Περιφέρειας, μία ανθρώπινη, ασφαλής και με βιώσιμη ανάπτυξη, με σωστή λειτουργική και θεσμική θωράκιση.
Ποιοι είναι οι ήρωές και ποιες οι ηρωίδες σας;
Θαυμάζω κάθε άνθρωπο που δεν το βάζει κάτω, που δε χάνει την ανθρωπιά του, την αξιοπρέπειά του, την αυθεντικότητά του, όσες δυσκολίες και αν του φέρει η ζωή. Και σε αυτούς, πρωτεύουσα θέση έχουν όσοι με το παράδειγμά τους βοηθάνε την κοινωνία να γίνει πιο ανθρώπινη και συμπεριληπτική.
Πότε δείχνετε επιείκεια στα λάθη και πότε «διαγράφετε» σχέσεις και ανθρώπους;
Στη ζωή μας όλες οι εμπειρίες, είτε θετικές είτε αρνητικές, διαμορφώνουν τη στάση ζωής μας και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Γενικά, δείχνω μεγάλη επιείκεια και ανεκτικότητα σε λάθη ή πράξεις που γίνονται χωρίς δόλο και με έκδηλη διάθεση αντιμετώπισης των επιπτώσεων, με στόχο τη βελτίωση της σχέσης. Με άλλα λόγια, θέλω οι άνθρωποι γύρω μου να είναι ειλικρινείς και να δείχνουν ότι ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της όποιας σχέσης έχουμε δημιουργήσει με ισορροπία και αλληλοσεβασμό.
