Ειρήνη Νοτιά, Founder & CEO Prime’s Bunkersplus Services
Συνέντευξη στην Άννα Γριμάνη
Η σιδηρά κυρία των μικρών επιχειρήσεων, Ειρήνη Νοτιά, ασχολήθηκε με τη μεσιτεία καυσίμων στον ευρύτερο τομέα της ναυτιλίας, bunkering, από το 1999, αλλά διαπρέπει, όταν ιδρύει την εταιρεία Prime Petroleum Services, εταιρεία παροχής υπηρεσιών και διαχείρισης bunkering (bunker buying management services), το 2002. Tο 2018 μετονομάζεται σε Prime’s Bunkersplus Services και πουλήθηκε η εταιρεία το 2023. Σήμερα είναι η επικεφαλής της Project Connect.
Η Νεοϋορκέζα Ελληνίδα, μεγαλωμένη στη Μητρόπολη, σε μια οικογένεια με ισχυρό ελληνικό χαρακτήρα, δεν είναι μια τυπική περίπτωση επιχειρηματικότητας-τόσο οι σπουδές της στη Διεθνή Διοίκηση- Πολιτικές Επιστήμες και marketing στο Pace University της Νέας Υόρκης, με σπουδές στο τμήμα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρούκλυν, όσο και η δημιουργία μιας δικής της μπουτίκ στη Νέα Υόρκη σε αρκετά νεαρή ηλικία, δεν προμήνυαν τη μετέπειτα διαδρομή της στη ναυτιλία. Μετά από 33 χρόνια στη Νέα Υόρκη επέλεξε την Ελλάδα ως τόπο διαμονής, το 1995.
Η Ειρήνη Νοτιά είναι μια δυναμική επιχειρηματίας και ιδιοκτήτρια επιχειρήσεων με εμπειρία στη δημιουργία νέων μικρών επιχειρήσεων που ειδικεύονται στο μάρκετινγκ και τις πωλήσεις, με υψηλό επίπεδο προσανατολισμού στην εξυπηρέτηση πελατών, αντιπροσωπεύοντας μεγάλους Έλληνες πλοιοκτήτες στη διεθνή αγορά των ναυτιλιακών καυσίμων.
Ακόμη, αγγίζοντας μια άλλη πτυχή που έχει επίδραση στην κοινωνία, η Ελληνοαμερικανίδα επιχειρηματίας, διαχειρίζεται από τη δεύτερη εταιρεία της στην Ελλάδα, το Project Connect, μια δράση που ξεκίνησε γύρω στο 2010 για την απασχόληση των νέων σε μια περίοδο ύφεσης για την Ελλάδα.
Μιλήστε μας για το Project Connect
Η PROJECT CONNECT είναι μια μη Κερδοσκοπική Αστική Εταιρεία, της οποίας το όραμα είναι η βιωσιμότητα της Ελληνικής ναυτιλίας και η συνέχιση της ναυτικής παράδοσης στην Ελλάδα, μέσα από την ανάπτυξη και εκπαίδευση της νέας γενιάς, προκειμένου να είναι ανταγωνιστική στην διεθνή αγορά. Η ιδέα μας ήρθε περίπου το 2012 όταν μια απόφοιτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου ήρθε στο γραφείο μου για να αφήσει το βιογραφικό της. H κα Αγγελική Λιβανού που είχε πολύ καλή εμπειρία στο HR και εγώ στις επιχειρήσεις την βοηθήσαμε. Μας είπε ότι δεν είχε μέσον για να βρει δουλειά και της απαντήσαμε ότι θα ήμασταν εμείς το μέσον της – με την καλή έννοια – γιατί θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή με τις εταιρείες που συνεργαζόμαστε. Και έτσι μέχρι το 2015 βοηθούσαμε: δίνοντας την επαγγελματική καθοδήγηση σε φοιτητές και πτυχιούχους σε θέματα προετοιμασίας και υποβολής αιτήσεων σε εταιρείες και οργανισμούς στον κλάδο της ναυτιλίας. Και συνεργαζόμενοι με ναυτιλιακές εταιρείες για την εύρεση θέσεων για πρακτική σε φοιτητές και θέσεων εργασίας σε πτυχιούχους και νέους επαγγελματίες. Επειδή στη συνέχεια μετά από εμάς δημιουργήθηκαν άλλες δυο οργανώσεις που βοηθούσαν νέους να βρουν δουλειά, μειώσαμε αυτή τη δραστηριότητα και στραφήκαμε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εντάσσοντας το Πρόγραμμα «Υιοθεσία Πλοίου – Adopt a Ship» που φέτος υλοποιείται για τρίτη χρονιά.
Τα παιδικά και νεανικά χρόνια στη Νέα Υόρκη ξετυλίγονται σε ένα περιβάλλον με έντονα στοιχεία ελληνικότητας.
“Τα χρόνια εκείνα, λέει η ίδια, είχαν βαθιά θεμέλια στην οικογένεια, μεγαλώσαμε με τον αδελφό μου, προστατευμένοι από τους γονείς μας, Έλληνες μετανάστες στην Αμερική που νοιάζονταν πολύ ώστε τα παιδιά τους να έχουν μια σωστή ανατροφή! Έως τα εφτά μου χρόνια, κατοικούσαμε στο Bensonhurst περιοχή του Brooklyn– ιταλική συνοικία και ”μαφιόζικη” της Νέας Υόρκης.
Ο πατέρας μας, είχε την δική του επιχείρηση, υποδηματοποιία και συμμετοχικό μερίδιο στη ναυτιλιακή εταιρεία της ευρύτερης οικογένειας, Ο ίδιος, ήταν ένας νοικοκύρης, φιλήσυχος άνθρωπος που στην καρδιά σχεδόν της Νέας Υόρκης, στην αυλή μας είχε δημιουργήσει έναν πανέμορφο κήπο που παρέπεμπε σε Ελλάδα. Ο πατέρας μου είχε μια μεγάλη συκιά, σταφύλια και ντομάτες πίσω από το μαγαζί του.
Στο μαγαζί του πατέρα σας ωστόσο, περνούσατε αρκετό χρόνο…
Ναι, μου άρεσε να μυρίζω τα δερμάτινα και τις κόλες, να ακούω τον ήχο της ταμειακής μηχανής κάθε φορά που πληρωνόταν για τις υπηρεσίες του – ήταν η πρώτη επαφή μου με το εμπόριο. Μου ενέπνευσε την αίσθηση της δημιουργίας από τόσο νεαρή ηλικία, που άνοιξα το δικό μου κατάστημα στα 24 μου χρόνια και το λειτούργησα μέχρι τα 32 μου.
Είχατε την αμερικανική υπηκοότητα καθώς μεγαλώνατε στη Νέα Υόρκη;
Ο πατέρας μου ήταν ήδη Αμερικανός, η μαμά κι εγώ Ελληνίδες μέχρι το 1969 που πήραμε και την αμερικάνικη υπηκοότητα. Μεγάλωσα με τον φόβο της ατομικής βόμβας, και είχα γράψει τότε ένα ποίημα, “ZERO, zone for eternal ruin” . “And man said let there be darkness and there was darkness… no more babies because no more mothers when man discovered darkness, there was no one left to see it.”- ένα μικρό του απόσπασμα, για το οποίο έλαβα βραβείο από National Collegiate Poets Award, 1982.
Με τον αδελφό σας Νικόλα Νοτιά σάς συνδέει από ένα χρονικό σημείο και μετά μια κοινή πορεία στη ναυτιλία, σε διαφορετικούς βεβαία τομείς.
Ο αδελφός μου κι εγώ μεγαλώσαμε πολύ αγαπημένοι και μας συνδέουν ισχυροί δεσμοί. Έχουμε μόνο 16 μήνες διαφορά και έχουμε παράλληλες διαδρομές. Οι γονείς μας είχαν κύριο μέλημα τους και επιθυμία να μορφωθούμε όσο περισσότερο μπορούμε.
Η κουλτούρα σας- στο περιβάλλον της ελληνικής κοινότητας της εποχής, στη Μητρόπολη της Νέας Υόρκης; .
Ήμουν σε όλες τις νεανικές οργανώσεις της Εκκλησίας μας, το Greek Orthodox Youth Association (GOYA) και εκλεγμένη Αντιπρόεδρος. Ήμουν μέλος στη Maids of Athena της AHEPA, και το Young Adults Association, και ήμουν η μόνη γυναίκα σε ηλικία 26 ετών στην επιτροπή της εκκλησίας μας (Parish Council of Holy Cross Greek Orthodox Church).
Αφομοίωσα τόσα πολλά από την ελληνοαμερικανική κουλτούρα σχετικά με την ευαισθητοποίηση για την κοινωνία, τη σημασία της εκπαίδευσης μέσω internships (πρακτικής άσκησης) στη διάρκεια των σπουδών, έτσι ώστε η εκπαίδευση να είναι σταδιακή και η δουλειά ευκολότερη μετά την αποφοίτηση. Εργαζόμουν σε όλη τη διάρκεια του κολεγίου και των σπουδών μου στις ΗΠΑ.
Είχατε αρχίσει από νωρίς να αναπτύσσετε μια εργασιακή εμπειρία.
Προσωπικά, άρχισα να βγάζω δικά μου χαρτζιλίκι από 13 ετών, πουλούσα AVON στις μητέρες των συμμαθητών μου, παίρνοντας μαθήματα από την AVON για τις πωλήσεις. Στα δεκαπέντε μου με πήρε ο θείος μου για τα καλοκαίρια στο ναυτιλιακό γραφείο του, όπου εργάστηκα για έξη χρόνια, μαθαίνοντας τα skills sets του admin και της οργάνωσης που έγιναν γνωστική βάση μου, στην κατοπινή επιχειρηματική πορεία μου- τις επιχειρήσεις και τα γραφεία που άνοιξα. Τελείωσα το Pace University NYC το 1984 με πτυχίο Business Administration with honors ενώ δούλευα συγχρόνως και εκπαιδευόμουν πρακτικά για την οργάνωση και το εμπόριο, σε ένα αληθινό εργασιακό περιβάλλον.
Η επιστροφή στην Ελλάδα με τι κίνητρο γίνεται;
Εδώ τώρα, χαμογελάω…βλέπω μια Ειρήνη απλή και άδολη που θέλει να δώσει χαρά στον ηλικιωμένο πατέρα της και να παντρευτεί έστω και στην Ελλάδα, έναν Έλληνο-Αμερικανό που της έκανε πρόταση. Εκείνη η σχέση με έφερε στην Ελλάδα και στη συνέχεια αγάπησα πολύ την πατρίδα μου. Στην Ελλάδα επιβίωσα μόνη μου, με οδηγό το ένστικτό και την κρίση μου, καθώς βρέθηκαν καλές ευκαιρίες που ξεχώρισα και μέσα από αυτές εξελίχτηκα. Μετά από λίγο καιρό έφερα και τους γονείς μου στην Ελλάδα.
Η Ειρήνη Νοτιά, ξεκίνησε την επιχειρηματική δράση της το 2002 με ορισμένους πιστούς πελάτες όπως θα πει, και σε ένα χρόνο η επιχείρησή της μεγάλωσε σε ένα ευρύτερο δίκτυο πελατών. Συνδέει τους αξιόπιστους πλοιοκτήτες πελάτες της απευθείας με τους διεθνείς προμηθευτές καυσίμων Bunker companies και υπογραμμίζει ότι “η εταιρεία της, εξασφαλίζει ποιότητα στις καλύτερες τιμές 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες τον χρόνο”.
Η εισχώρηση σας στη ναυτιλία- πως το αποφασίζετε.
Επειδή είχα το background απ’ όταν δούλεψα στο ναυτιλιακό γραφείο του θείου μου. Μετά είχα μια διαδρομή στην IBM και όταν ήρθα στην Ελλάδα στις Ceres Hydrofoils του Γιώργου Λιβανού. Από τη θέση SYSTEMS ANALYST και με μια δημιουργική ομάδα φτιάξαμε τα πρώτα συστήματα για εισιτήρια online στην Ελλάδα. Μετά, μπήκα στα καύσιμα, εργάστηκα σε δύο εταιρείες και το 2002, άνοιξα την δική μου εταιρεία, Prime Petroleum Services, πού όπως λέει η ονομασία της, έδωσα «prime services», αρχικά σε επτά πελάτες και μετά από δυο χρόνια σε πάνω από 60 πελάτες- γιατί μου έλεγαν πως είχα excellent customer service. Ήξερα να είμαι σωστή απέναντι στον πελάτη μου.”
Η εκπαιδευτική πρόταση και το έργο σας -ποιο το σκεπτικό σας για αυτό;
Παράλληλα με την δουλειά, δημιούργησα ένα έργο ζωής- να βοηθώ τους νέους σπουδαστές ναυτιλιακών να βρίσκουν δουλειά ή internships. σε ναυτιλιακές εταιρείες To 2010, κάποιοι νέοι μου είπαν ότι πρέπει να έχεις μέσο για να δουλέψεις στο χώρο της ναυτιλίας και τότε, τους είπαμε, εγώ, με την συνεργάτιδά μου Αγγελική Λιβανού, ότι, εμείς θα είμαστε το ”μέσο” σας, το connection σας. Και από τότε δημιουργήθηκε το Connect-H.E.R., μέχρι το 2015, συμβάλλαμε τοποθετώντας σε θέσεις νέους. Μετά, εφόσον έφυγε η Αγγελική για την Αυστραλία είπα να το κάνω slow down αλλά υπήρχε ζήτηση και έπρεπε να το συνεχίσω μόνη μου μέχρι να μπορέσω να πληρώνω έναν εξειδικευμένο υπάλληλο και τότε δημιουργήθηκε η Project Connect με το CV platform της που σύνδεσε αυτόματα πάνω από 70 νέους με αντίστοιχες θέσεις σε γραφεία. Αυτό το CV platform υπάρχει και σήμερα σε εξελiγμένη μορφή CONNECT CV-HR PLATFROM, πλέον συνδεδεμένο με 101 εταιρείες (ναυτιλιακές & παραναυτιλιακές) μέλη της Project Connect και το μεταχειρίζονται, μου λένε, σαν HR recruiting tool for young talent.
Οι δύο πατρίδες, η Ελλάδα και οι ΗΠΑ, συγκεκριμένα η Νέα Υόρκη, πως σάς διαμόρφωσαν.
Η μία έδωσε την φιλοσοφία και η άλλη την εφάρμοσε στην καθημερινότητα της. Η Ελλάδα με ”γέννησε” απο γονείς Έλληνες με αξίες που μου έδωσαν τα εφόδια της ζωής. Η Ελλάδα γέννησε την Δημοκρατία και στην Αμερική βίωσα την απόλυτη δημοκρατία που μπόρεσε η οικογένειά μας να εξελiχθεί με ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα, επαγγελματικές ευκαιρίες και γρήγορη εξέλιξη χωρίς τα εμπόδια που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα.
Στην Αμερική διδάχτηκα στο σχολείο για τον Χρυσό Αιώνα της Ελλάδας.
Έμαθα τον διαφορετικό τρόπο σκέψης, που είναι να έχεις ανοιχτό μυαλό, να μην παίρνεις προσωπικά τίποτα, κυρίως στον εργασιακό χώρο, να εκτελείς πράγματα και όχι να αφήνεις για αύριο τις δουλειές που είναι για σήμερα, γιατί την επομένη θα έχεις επιπλέον υποχρεώσεις. Έμαθα να σέβομαι τον άλλον γιατί έχει τις ίδιες βασικές ανάγκες άσχετα αν είναι σε άλλο εργασιακό επίπεδο, και επίσης να σέβομαι και να αναγνωρίζω την ιεραρχία και τα όρια της.
Μεγαλώνοντας στη Νέα Υόρκη ανάμεσα στην ομογένεια, αλλά και στο Αμερικανικό σχολείο μου έμαθα την ενσυναίσθηση, τον εθελοντισμό και το αληθινό φιλότιμο, που για μας εμάς ήταν να κάνουμε το καλό χωρίς διαφήμιση και χωρίς ανταμοιβή. Στην Ελλάδα έμαθα να επιβιώνω μόνη μου και να ζώ κάθε μέρα με χαρά! Και οι δύο πατρίδες μου, σε διαφορετικά στάδια της ζωής μου, μου έδωσαν πολύτιμα και διαφορετικά εφόδια. Από τις εμπειρίες έμαθα και εξελίχθηκα. Τα πρώτα τριάντα τρία μου χρόνια μεγάλωσα αποκλειστικά στην Αμερική και τα επόμενα τριάντα χρόνια πιο πολύ στην Ελλάδα, από επιλογή μου, γιατί θέλω να προσφέρω στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στους νέους, όσο μπορώ, τις ίδιες επαγγελματικές ευκαιρίες που βίωσα στη Νέα Υόρκη. Γιατί; Επειδή με ενδιαφέρει οι νέοι να δημιουργήσουν οικογένειες στην Ελλάδα που είναι πιο πιθανόν να γίνει εάν μάθουν επαγγελματισμό για δουλειές στο ναυτιλιακό χώρο που δίνει ευκαιρίες για καλύτερη απόδοση οικονομική και εξέλιξη.
Μια γυναίκα στην αγορά- πως αντιμετωπίζει τον ανδροκρατούμενο ανταγωνισμό;
Δεν γνώριζα αυτό το πρόβλημα εγώ γιατί ήξερα να συμπεριφέρομαι επαγγελματικά και ίσια με τους άντρες κι εκείνοι μ’ εμένα στη Νέα Υόρκη.
Αλλά στην Ελλάδα συνάντησα λίγες φορές και συναντώ, πιο πολύ τώρα, ανταγωνισμό αλλά όχι μόνο από άντρες. Οι αρχές μου, και κρατώντας ως επίκεντρο την αλήθεια και τα γεγονότα (όχι ερμηνείες) με έχουν βοηθήσει να αποφεύγω συγκρούσεις και ότι παρεξήγηση γίνεται προσπαθώ να το ξεκαθαρίσω και να βρω λύσεις. Ένας καλός επιχειρηματίας ή manager δίνει λύσεις και βλέπει αισιόδοξα και μπροστά. Δεν αφήνει τέτοια πράγματα να φρενάρουν την πρόοδο του/της ή την πρόοδο της εταιρείας. Αυτό πιστεύω και πράττω καθημερινά.
Το moto σας.
Να νοιάζεσαι για τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, την γειτονιά σου, την κοινότητά σου, την πατρίδα σου. Μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θέλεις να σου κάνουν. Και ακόμη: Γνώρισε πρώτα τον εαυτό σου και Βρες τον σκοπό σου, “make a difference for the better” this is a successful life.
Τι σας χαρακτηρίζει ως επιχειρηματία.
Είμαι μια έμπειρη επαγγελματίας…που νοιάζεται πολύ για την δουλειά και τους συνεργάτες της. Θα έλεγα ότι διαθέτω εμπορικό μυαλό και διορατικότητα. Βοηθώ τους άλλους χωρίς αντάλλαγμα, αλλά και δεν αντέχω την τακτική του να δαγκώνει ο άλλος το χέρι που τον βοηθάει. Είμαι ευρηματική σε ιδέες και λύσεις,
Στοχεύω στην αριστεία και μοιράζομαι γενναιόδωρα τα οφέλη της δουλειάς μου με άλλους, προκαλώντας πολλές συνέργειες. Επίσης, είμαι πάντα έτοιμη, να μετατρέψω το αρνητικό σε θετικό.
