Ένας δυνατός πονοκέφαλος και ακόμη περισσότερο μια κρίση ημικρανίας μπορούν να καταστρέψουν μια μέρα της ζωής μας ανεξάρτητα από το πόσο σημαντική μπορεί να είναι.
O Νευρολόγος, MSc in Headache Science, Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών & Επιστημονικός Σύμβουλος Συλλόγου Ασθενών με Ημικρανία και Κεφαλαλγία Ελλάδος, Μιχαήλ Βικελής, μας δίνει συμβουλές πρόληψης για τον πονοκέφαλο και τις ημικρανίες.
Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν κρίσεις ημικρανίας ή κεφαλαλγίας το γνωρίζουν αυτό και, αν δεν έχουν βρει την κατάλληλη λύση, συχνά ζουν με το άγχος και την ανησυχία: «Αν τυχόν εμφανιστεί μια κρίση, θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου ή απλώς να απολαύσω μια όμορφη, χαλαρή ημέρα;».
Η μη επαρκής κατανόηση του προβλήματος από το επαγγελματικό, κοινωνικό και πολλές φορές οικογενειακό περιβάλλον κάνει την κατάσταση πιο δύσκολη και το άγχος για την επέλευση μιας επόμενης κρίσης -και τις επιπτώσεις της- ακόμη μεγαλύτερο.
Αν και για την ημικρανία και τις περισσότερες κεφαλαλγίες δεν υπάρχει ριζική λύση, η ιατρική επιστήμη προσφέρει σήμερα μια σειρά από λύσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η θεραπεία ξεκινά με την υπόδειξη, εκ μέρους του ιατρού, παραγόντων της καθημερινότητας που επιδεινώνουν τις κρίσεις και που μπορεί να αντιμετωπιστούν με τις κατάλληλες αλλαγές. Η υιοθέτηση ενός τρόπου ζωής με σωστή ενυδάτωση, τακτική λήψη γευμάτων στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής, έναρξη άσκησης και προσπάθειας για ένα τακτικό ωράριο επαρκούς ύπνου είναι μερικά παραδείγματα.
Από εκεί και πέρα, το κατάλληλο παυσίπονο που να μπορεί να σταματά πλήρως μια κρίση, συνήθως ένα ειδικό αντι-ημικρανικό παυσίπονο, είναι σημαντικό να υπάρχει πάντα διαθέσιμο για έγκαιρη λήψη στην έναρξη μιας κρίσης, όπου και είναι πιο αποτελεσματική η αναλγητική αγωγή. Αν όμως οι κρίσεις δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στα αναλγητικά ή, ακόμη και αν ανταποκρίνονται πλήρως, παραμένουν συχνές, η προληπτική θεραπεία μπορεί να δώσει τη λύση.
Καθημερινή λήψη της σωστής ποσότητας μαγνησίου ή και συγκεκριμένων συνδυασμών βιταμινών μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της συχνότητας και έντασης των κρίσεων ημικρανίας. Σε πιο επιβαρυμένες και πιο ειδικές περιπτώσεις αυτό μπορεί να επιδιωχθεί με καθημερινή λήψη συγκεκριμένων προληπτικών φαρμάκων, με ανά τρίμηνο χορήγηση θεραπείας με βοτουλινική τοξίνη τύπου Α, αλλά και με μηνιαία ή ανά τρίμηνο χορήγηση των ειδικών μονοκλωνικών αντισωμάτων. Οι θεραπείες αυτές διαρκούν αρκετούς μήνες, ίσως και περισσότερο, και ναι μεν δεν εξαφανίζουν, αλλά μειώνουν πολύ σημαντικά τις κρίσεις.
