ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η γυναίκα συμμετέχει, η πολιτική αλλάζει.
Συνέντευξη στην Φωτεινή Νάσσου.
Συστήθηκε ως «το κορίτσι της γειτονιάς» και οι συμπολίτες της, την εξέλιξαν ως την πρώτη γυναίκα δήμαρχο της πόλης με ποσοστό 58,10%. Την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων της, δεσμεύτηκε πως «αυτό το κορίτσι της γειτονιάς θα είναι και μια δήμαρχος της γειτονιάς».
Διαθέτει μια βεντάλια πτυχία, της φιλολογίας, της συγκριτικής γλωσσολογίας, της νομικής, της δημόσιας πολιτικής και διοίκησης, των πολιτικών επιστημών, του μάρκετινγκ και ταυτόχρονα είναι σύζυγός και μητέρα της Μανίνας.
Υπηρετεί το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης από το 2010, έχοντας διατελέσει Αντιδήμαρχος κοινωνικής προστασίας και υγείας, οικο-νομικών, διοικητικών Υπηρεσιών και ΚΕΠ. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της επιτροπής ισότητας των φύλων της ΚΕΔΕ και μέλος της επιτροπής υγείας, γραμματέας τοπικής αυτοδιοίκησης, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής καθώς και υποψήφια Βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Μια νέα, μοντέρνα γυναίκα και επιστήμονας έπεισε τους συνδημότες της και εξελέγη Δήμαρχος. Πώς έγινε αυτό; Πώς τα καταφέρατε;
Μαζί με όλη την ομάδα μας είπαμε απλά αυτό που η πόλη «ένιωθε» από άκρη σε άκρη: ότι το Ίλιον είχε ανάγκη να αλλάξει εποχή. Δεν ήταν όμως απλό και δεν θέλαμε να είναι απλά ένα σύνθημα. Δουλέψαμε συστηματικά, παρουσιάσαμε ένα συνολικό σχέδιο και μιλήσαμε για ένα νέο παράδειγμα στην διοίκηση του δήμου και στην αντίληψη για την πόλη. Η εμπιστοσύνη των δημοτών είναι για μένα αλλά και όλους τους συνεργάτες μου μια βαριά ευθύνη που την φέρουμε καθημερινά στη σκέψη μας και καθορίζει κάθε απόφαση, κάθε ενέργεια.
Είστε κατά δήλωση σας, «το κορίτσι της γειτονιάς» που επιδιώκει να γίνει «η Δήμαρχος της γειτονιάς» Τι εννοείται; Το Ίλιον πάσχει στην καθημερινότητα;
Είμαι γέννημα θρέμμα αυτής της πόλης. Μεγάλωσα σε αυτές τις γειτονιές και είχα την τύχη να προλάβω να ζήσω την αξία, την ζεστασιά, την αλληλεγγύη, την ομορφιά της γειτονιάς. Και ξέρετε δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για οποιονδήποτε ασχολείται με τα κοινά και κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, να ξεχάσει την γειτονιά του και τις ανάγκες της, ουσιαστικά τις ανάγκες, τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων. Να γίνει όλο αυτό μια απρόσωπη, διαχειριστική προσέγγιση όπως κάνει συνήθως κάθε εξουσία. Προσωπικά κάθε μέρα έχω στη σκέψη μου, στην καρδιά μου αυτή την γειτονιά και όλες τις γειτονιές της πόλης, γιατί για μένα η γειτονιά είναι οι άνθρωποί της, η καθημερινότητα τους. Τα προβλήματα που πρέπει να επιλύσουμε για μένα λοιπόν έχουν πρόσωπο δεν είναι απρόσωπα. Το Ίλιον είχε σαφώς προβλήματα στην καθημερινότητα τα οποία συστηματικά και με σχέδιο αντιμετωπίζουμε αλλά είχε και ένα θέμα βασικού προσανατολισμού για το μέλλον. Το που θέλουμε να πάμε την πόλη.
Πώς οραματίζεστε την πόλη σας στο τέλος της πενταετίας;
Ένα Ίλιον της εξωστρέφειας, με ζωντάνια, επιχειρηματικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο, πόλος έλξης για όλη την Αττική. Μια καθαρή, φωτεινή πόλη πρότυπο, με ποιότητα ζωής, με σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, με νέες και ανθεκτικές υποδομές, με αλληλεγγύη που δεν θα αφήνει κανέναν δημότη πίσω. Μια πόλη φιλική που θα κρατά την νέα γενιά αλλά και θα στηρίζει την οικογένεια. Μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Αυτό είναι το όραμά μου και δουλεύουμε καθημερινά, σκληρά γι’ αυτό. Είπα από την πρώτη στιγμή ότι δεν θέλουμε να διαχειριστούμε απλά μια καθημερινότητα. Θέλουμε να οραματιστούμε, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα σχέδιο που θα οδηγήσει το Ίλιον για τα επόμενα χρόνια. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του αείμνηστου Δημάρχου Βασίλη Κουκουβίνου του οποίου η ζωή, το έργο και το ήθος μας εμπνέει. Τα 100 χρόνια της πόλης που θα γιορτάσουμε την επόμενη χρονιά είναι μια ευκαιρία να αποτυπώσουμε για πρώτη φορά το όραμα αυτό.
Ποιο είναι το σύνθημά μας ως γυναίκα που αποδέχεται την ύπαρξη του σεξισμού στην καθημερινότητα των γυναικών; Τι συμβουλεύετε τη Μανίνα;
Μεγάλωσα, όπως πολλά κορίτσια της γενιάς μου, σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Άνοιγε η τηλεόραση και έβλεπες στις ειδήσεις μια εικόνα στις οποίες οι γυναίκες ήταν μειοψηφία. Ήταν η μόνιμη απορία μου για αυτή την απουσία. Θυμάμαι η γενική αίσθηση να είναι ότι «αυτά δεν είναι για κορίτσια». Μεγάλωσα όμως σε μια οικογένεια που μας εμφύσησε την αντίληψη «ότι μπορείς να τα καταφέρεις όταν πιστεύεις σε ένα στόχο». Τα πράγματα σίγουρα έχουν αλλάξει αναμφίβολα σε μεγάλο βαθμό. Όμως η ισότητα είναι θέμα μόνιμου αγώνα, δεν είναι μια στατική διαδικασία. Παλεύω για έναν κόσμο που η Μανίνα αλλά και κάθε κορίτσι δεν θα ρωτήσει «αν αυτό είναι για κορίτσια». Θα συμβουλέψω την Μανίνα ότι ο αγώνας, η προσπάθεια, η αξία είναι ο οδηγός να εκπληρώσει όλα τα όνειρά της.
Δεχθήκατε πόλεμο ως γυναίκα υποψήφια και ίσως αυτός είναι ο λόγος που ελάχιστες γυναίκες τολμούν να ασχοληθούν με τα κοινά;
Ο σεξισμός είναι μια πλευρά της πολιτικής αναμφίβολα. Η μάχη είναι πρωτίστως μια μάχη παιδείας και ήθους. Όμως οφείλω να πω ότι εκεί οφείλουμε σαν γυναίκες να μην τα παρατήσουμε. Η ισότητα όπως σας είπα κερδίζεται στο πεδίο. Εκεί θα νικήσουμε, εκεί θα διεκδικήσουμε από την πολιτεία. Όμως ο σεξισμός είναι μια πλευρά της μη συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική. δεν είναι μόνο αυτό. Μια γυναίκα σήμερα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους. Τα αναχώματα που στήνει η ίδια η κοινωνία είναι στην ίδια την καθημερινότητά της. Η ανισότητα ξεκινά το πρωί κάθε ημέρας. Η πολιτεία συνολικά οφείλει να στηρίξει την γυναίκα και συνολικά την ελληνική οικογένεια. Αυτή είναι και η προσπάθειά μας στον δήμο.
