Σύμβαση Κωνσταντινούπολης και βία κατά των γυναικών

Η «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» ή, όπως είναι ευρύτερα γνωστή, «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης» αποτελεί το πρώτο διεθνώς νομικά δεσμευτικό κείμενο που θέτει –για τα κράτη που την επικυρώνουν– ενδελεχή και δεσμευτικά κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας και την προστασία των θυμάτων. Επίσης, αποτελεί την πρώτη συνθήκη του είδους της που ορίζει και κατονομάζει την έμφυλη βία, τη βία δηλαδή που βασίζεται στο φύλο, και αποτελεί –δυστυχώς– καθημερινότητα πολλών γυναικών και κοριτσιών. Η Σύμβαση εγγυάται το δικαίωμα όλων σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας και υποστήριξης, ανεξάρτητα από το φύλο, το γένος, τη φυλή, το χρώμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική προέλευση, την περιουσία, την καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα του φύλου, την ηλικία, την κατάσταση της υγείας, την αναπηρία, την οικογενειακή κατάσταση, την κατάσταση μετανάστη ή πρόσφυγα ή άλλη κατάσταση.

Στο πλαίσιο της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης επισημαίνεται ότι η βία κατά των γυναικών έχει τις ρίζες της στις άνισες σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών και στον τρόπο που ιστορικά έχουν χτιστεί και λειτουργούν οι κοινωνίες, οδηγώντας τις γυναίκες σε υποδεέστερη θέση σε σύγκριση με τους άνδρες. Παράλληλα, τονίζει ότι η επίτευξη της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελεί βασικό στοιχείο για την πρόληψη της έμφυλης βίας κατά των γυναικών, ενώ για πρώτη φορά σε διεθνές δεσμευτικό νομικά κείμενο καλούνται οι χώρες που την υπογράφουν να λάβουν μέτρα και για την αλλαγή βίαιων συμπεριφορικών προτύπων.

Παράλληλα, τα περιοριστικά και δυνητικά επικίνδυνα κοινωνικά πρότυπα που αποδίδονται στα αγόρια και τους άνδρες, όπως η ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα, η επιθετικότητα, η αυτάρκεια, η συναισθηματική απάθεια, η προσδοκία ότι πρέπει να ρισκάρουν, να υπομένουν τον πόνο, να είναι σκληροί για να αποδείξουν ότι είναι «πραγματικοί άνδρες» αποτελούν μερικά από τα χαρακτηριστικά της τοξικής αρρενωπότητας.

Η χρήση βίας, η οποία μπορεί να λάβει πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένης της έμφυλης βίας και της σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, είναι μια από τις σοβαρές επιπτώσεις της τοξικής αρρενωπότητας στην κοινωνία μας. Τα περιστατικά σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης κατά νεαρών αγοριών συχνά δεν αποκαλύπτονται. Για πολλά νεαρά αγόρια η αίσθηση ντροπής ότι δεν είναι «πραγματικοί άνδρες» λόγω αυτού που συνέβη αποτελεί τεράστιο βάρος στη ζωή τους. Η κουλτούρα της σιωπής διαιωνίζεται κυρίως από τον φόβο για την κριτική από τους άλλους, τον φόβο ότι δεν θα τους πιστέψουν, ότι το προκάλεσαν οι ίδιοι, ότι θα στιγματιστούν ως ομοφυλόφιλοι, ότι θα τους δουν ως αδύναμους άνδρες, εάν αναζητήσουν βοήθεια ή αν εκφράσουν συναισθήματα ευαλωτότητας, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις, από έλλειψη ενημέρωσης για το πού μπορούν να απευθυνθούν.

Για περισσότερες πληροφορίες, σχετικά με τις δομές στις οποίες μπορεί κάποιος/κάποια να λάβει πληροφορίες και υποστήριξη:

• Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 (σε 24ωρη βάση) για γυναίκες θύματα έμφυλης βίας,
email: sos15900@isotita.gr
• Ιστοσελίδα http://womensos.gr
• Ιστοσελίδα https://metoogreece.gr
• Εθνική Γραμμή SOS 1056 για Παιδιά, Εφήβους και Γονείς και εφαρμογή Chat 1056.
• Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111
• Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας 1107,
email: childline1107@ekka.org.gr
• Βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού:
τηλ. 213-1306600,email: press@synigoros.gr,
ιστοσελίδα: https://www.synigoros.gr/?i=childrens-rights.el
• Γραμμή 11525 «Μαζί για το Παιδί» για παιδιά, έφηβους/ες, γονείς και εκπαιδευτικούς,
email: 11525@mazigiatopaidi.gr

Κοινοποίησε αυτό το άρθρο:

Περισσότερα άρθρα

Διαβάστε το τελευταίο τεύχος